Υπάρχει τελικά θεός;

Μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να επιχειρήσουμε μια ορθολογιστική προσέγγιση βασισμένη σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και παραδοχές ώστε να απαντήσουμε στο αιώνιο ερώτημα της ανθρωπότητας : «Υπάρχει τελικά θεός ή τελικά οι θρησκείες είναι δημιουργήματα ανθρώπων;».

Το έτος 1000 μ.Χ οι δύο κυρίαρχες θρησκείες στον τότε γνωστό κόσμο ήταν ο Χριστιανισμός και ο Μουσουλμανισμός.

Ως τότε γνωστό κόσμο εννοούμε την Ευρώπη, Αφρική και Ασία. Η Αμερική, Ωκεανία (Αυστραλία) και Ανταρκτική δεν είχαν ανακαλυφθεί.

Αυτές οι θρησκείες δεν ήταν φυσικά οι πρώτες θρησκείες που εμφανίστηκαν στην ανθρωπότητα. Οι Αρχαίοι Έλληνες για παράδειγμα πίστευαν στους 12 θεούς του Ολύμπου ενώ οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι στους Φαραώ.

Ως ιστορική παραδοχή να αναφέρουμε πώς στις κορυφές του Ολύμπου, εκεί όπου οι Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πώς κατοικούν οι 12 Ολύμπιοι Θεοί , οι άνθρωποι πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους μόλις το 1913 μ.Χ. Εποχή κατά την οποία υπήρχαν τα κατάλληλα εργαλεία. Το άγνωστο δηλαδή της απροσπέλαστης κορυφής του ψηλότερου βουνού της χώρας είχε δημιουργήσει στους Αρχαίους την ψευδαίσθηση πώς εκεί κατοικούν οι θεοί.

Σύμφωνα με τις περισσότερες θρησκείες ο θεός μας επιβλέπει από ψηλά, από τον ουρανό και γνωρίζει τα πάντα γι αυτό και πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες του.

Το 1499 μ.Χ ο Αμέρικο Βεσπούκι θα ανακαλύψει έναν νέο κόσμο επί της Γης. Έναν κόσμο για τον οποίο ποτέ καμία θρησκεία δεν μίλησε. Έναν κόσμο στον οποίο για χιλιάδες χρόνια αναπτύχθηκε στο παρασκήνιο ένας παράλληλος ανθρώπινος πολιτισμός, αυτός των Ινδιάνων.

Ένας άγνωστος μέχρι τότε ανθρώπινος πολιτισμός με δική του γλώσσα, με δική του θρησκεία με δικά του ήθη και έθιμα ο οποίος βέβαια τεχνολογικά και πολιτιστικά βρισκόταν χιλιάδες χρόνια πίσω.

Όπως θα συμβεί όταν κάποια στιγμή συναντήσουμε έναν εξωγήινο πολιτισμό, έτσι και στην συνάντηση αυτών των δύο άγνωστων μέχρι τότε ανθρώπινων πολιτισμό τους κανόνες τους θέσπισε ο ισχυρός.

Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός, στρατιωτικά ήταν πολύ πιο προηγμένος. Η σύγκρουση δεν άργησε να έρθει. Τα τουφέκια των Ευρωπαίων υπερίσχυσαν των τσεκουριών και η συνέχεια γνωστή.

Παρά τις προσευχές των Ινδιάνων στους θεούς τους δεν υπήρξε κάποια θεϊκή επέμβαση προστασίας τους και δυστυχώς η Ευρωπαϊκή ιστορία κατέγραψε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της με τον αφανισμό των Ιθαγενών πληθυσμών. Το μέγεθος της ζημιάς έγινε αντιληπτό αρκετά χρόνια αργότερα όταν όμως ήταν πλέον αργά.

Μερικά χρόνια αργότερα με την απελευθέρωση του πνεύματος στην δύση και τον περιορισμό της θρησκείας, η οποία ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Μεσαίωνα εγκλώβισε το πνεύμα, προκάλεσε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και περιόρισε την εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, η ανθρωπότητα επέτυχε σπουδαία επιτεύγματα.

Η πρώτη και δεύτερη βιομηχανική επανάσταση βοήθησαν στην πράξη τους ανθρώπους να βελτιώσουν ραγδαία το βιοτικό τους επίπεδο. Αυτό δεν το πέτυχε ποτέ καμία θρησκεία ούτε έδειξε τον δρόμο.

Η επιστήμη της Ιατρικής επίσης άρχισε να κάνει κυριολεκτικά θαύματα και να αντιμετωπίζει την μια θανατηφόρα ασθένεια μετά την άλλη. Αρρώστιες που για χιλιάδες χρόνια ταλαιπωρούσαν τους ανθρώπους οδηγώντας τους σε θάνατο αντιμετωπίστηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, σχεδόν απόλυτο.

Ο άνθρωπος επίσης κατασκεύασε αεροπλάνα ακόμα και διαστημόπλοια. Εξερεύνησε όχι μόνο ολόκληρη την Γη αλλά κάνει ταξίδια και στο διάστημα. Πράγματα δηλαδή τα οποία δεν είχαν ούτε καν περάσει από το μυαλό και την φαντασία όσων έγραψαν τα θρησκευτικά κείμενα.

Σήμερα βιώνουμε την 3^η βιομηχανική επανάσταση, την τεχνολογική η οποία βοηθά πολυεπίπεδα τους ανθρώπους.

Στα μεγαλύτερα εργαστήρια του κόσμου, χιλιάδες ερευνητές καθημερινά, συνδυάζουν την ιατρική, την βιολογία με την τεχνολογία όπου αναπτύσσουν ακόμα και νανορομπότ τα οποία εισέρχονται στον ανθρώπινο οργανισμό και εκπαιδεύονται να σκοτώνουν καρκινικά κύτταρα.

Η εποχή όπου η θρησκεία της επιστήμης θα καταφέρει να υπερνικήσει τον καρκίνο, την μεγαλύτερη αθεράπευτη ασθένεια πιθανότατα βρίσκεται κοντά.

Όταν κάποιος αρρωστήσει δεν πηγαίνει στον εκπρόσωπο της θρησκείας που πιστεύει για να θεραπευτεί αλλά στον εκπρόσωπο της επιστήμης.

Το άρθρο κάπου εδώ φτάνει στο τέλος του. Παρατέθηκαν ορισμένα ιστορικά γεγονότα, δημιουργήθηκαν κάποια εύλογα και λογικά ερωτήματα και τέλος έγινε μια περιγραφή του σήμερα.

Καθένας είναι και πρέπει να είναι ελεύθερος να διαμορφώσει την άποψη του η οποία πρέπει να είναι σεβαστή από όλους.

Προσίλης Αργύρης