Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα την δεκαετία
του ’80 αναβίωσε ένας «οικονομικός ρομαντισμός» ο οποίος ανήκει κάτω από την
κατηγορία - ομπρέλα του κρατικού ελέγχου – δόγμα κρατισμού.
Το δόγμα του οικονομικού αυτού ρομαντισμού ήθελε τις επιχειρήσεις
να είναι δημόσιες έτσι ώστε τα κέρδη των επιχειρήσεων αυτών να μην τα
καρπώνονται οι λίγοι αλλά οι πολλοί. Σας λέει κάτι η τελευταία φράση;
Ποιος θα διαφωνούσε σε κάτι τέτοιο; Φυσικά κανείς. Το
συγκεκριμένο μοντέλο ωστόσο απέτυχε παταγωδώς. Όλες μα όλες οι δημόσιες
επιχειρήσεις και συμπεριλαμβάνω μέσα και τους αγροτικούς συνεταιρισμούς δεν
είχαν κέρδη αλλά ζημίες.
Με βάση τον παραπάνω κανόνα είχαμε τις τρεις επιλογές στο
τραπέζι. Εμείς επιλέγαμε ή μάλλον το επέλεγαν αυτοί που εμείς ψηφίζαμε, πάντα
να καλύπτουμε τις ζημίες αυτές είτε μέσω αύξησης άμεσης - έμμεσης φορολογίας
είτε μέσω δανεισμού της χώρας. Όσες κυβερνήσεις προσπάθησαν να εφαρμόσουν την
λύση της πώλησης – ιδιωτικοποίησης συνάντησαν λυσσαλέες αντιδράσεις από τις ελίτ
που καρπώνονταν τα οφέλη αυτού του μοντέλου.
Τα παραδείγματα – failure stories είναι πάρα
πολλά. Ορισμένα μεγάλα γνωστά και τρανταχτά άλλα μικρότερα και άγνωστα. Σε
άρθρο της καθημερινής το πρόσφατο 2017 διαβάζουμε πως 8 μόλις τέτοιες δημόσιες
επιχειρήσεις έχουν συνολικές ζημίες ύψους 12 δις. Πηγή : https://www.kathimerini.gr/930634/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/sthn-entatikh-8-deko-me-synolikes-zhmies-12-dis
Για να μεταφράσουμε αυτό το νούμερο και να το θέσουμε σε
αντιπαραβολή ώστε να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης. Το 2010 όταν μπήκαμε στα
μνημόνια είχαμε δημόσιο χρέος περίπου 240 δις ευρώ.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι σελίδες η Ελλάδα έχει
κυβερνηθεί τα τελευταία 9 μνημονιακά χρόνια από Σοσιαλιστές κρατιστές, από δεξιούς
κρατιστές και από αριστερούς κρατιστές. Όλοι τους οπαδοί αυτού του καταστροφικού
οικονομικού ρομαντισμού.
Σε λίγες ημέρες έχουμε Εθνικές εκλογές με την Νέα Δημοκρατία
να φαντάζει το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Η ηγετική ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη διαθέτει
αρκετούς ικανούς και φιλελεύθερους πολιτικούς. Το ερώτημα είναι θα καταφέρει να
εφαρμόσει αυτά που λέει και που πιστεύει για το καλό της χώρας ή θα οδηγηθεί σε
μεσοβέζικες - διπλωματικές λύσεις οι οποίες ιστορικά δεν ωφέλησαν ούτε το κόμμα
αλλά και ούτε την ίδια την χώρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου